Samorządy z dala od polityki.

Samorządy są jeszcze wciąż powiązane z polityką, ale nie muszą i kiedyś zapewne nie będą. Interesy dużej polityki powinny omijać samorządy. Sejmowe potyczki polityków z jednej, czy też z drugiej strony powinny łaskawie omijać sprawy związane z lokalnymi działaniami radnych miejskich. Tak samo polityka nie powinna być eksponowana na plan pierwszy przez prezydenta miasta. Zresztą polityczne boksowania pomiędzy zwolennikami prezydenta z jego przeciwnikami doprowadzają miasto do coraz gorszej sytuacji. Nikt nie widzi problemów, ale każdy obserwuje ruchy i poczynania swojego politycznego wroga. Toteż Kraków jest administrowany, a nie zarządzany. Zarządzanie wymaga dalekowzrocznej koncepcji. Przypominają mi się tutaj wielokrotnie przywoływane przeze mnie poglądy francuskiego ekonomisty i filozofa Frederica Bastiata, który pisał:„ Między złym a dobrym ekonomistą istnieje tylko jedna różnica: pierwszy poprzestaje na skutku w widocznym, drugi zaś bierze pod uwagę zarówno skutek, który widać, jak i skutki, które należy przewidzieć.”. Miasto będzie się rozwijało, kiedy przestanie być administrowane, a zacznie być zarządzane przez menadżera przewidującego kierunek rozwoju Krakowa. Tak jest na przykład z wkładem finansowym miasta do budowy stadionu „Wisły”. Administrujący populista patrzy krótkowzrocznie: przyda mu się aplauz pewnej grupy osób zaangażowanych w powstanie stadionu; dalekowzroczny menadżer zobaczyłby Kraków w perspektywie parędziesięciu lat, kiedy starzejącemu się społeczeństwu przyjdzie utrzymywać obiekt. Tak myślałby, według Bastiata, „dobry ekonomista”. Dzisiaj możemy podsumować zaistniałą sytuację jako tę, w której widzi się tylko „skutki widoczne”, nie zaś te, które „należy przewidzieć”.