Szkoła – firma z pełną odpowiedzialnością.

Mam nadzieję, że doczekam sensownej Strategii Edukacji Krakowa, która podpowie, w jaki sposób załatwiać krakowskie problemy. A będzie ich, niestety, coraz więcej. Wśród wielu spraw pojawi się na przykład problem tzw. szkół znajdujących się na obrzeżach miasta (właściwie maleńkich szkólek). Jedynym rozwiązaniem zdaje sie być ich  przekształcanie w szkoły prowadzone przez inne podmioty, niż gmina. Robią to już od dawna wsie, maleńkie miasteczka, które nie były w stanie utrzymywać swoich wyludnionych szkół, więc oddawały je róznym podmiotom : fundacjom, stowarzyszeniom etc.  Usiłowałam zrobić to z przedszkolami, które nazwałam “wyczartowanymi”. Po prostu przedszkola przejmowały od gminy budynki (za które płacą) i zaczynały własną działalność. Udało tak się zrobić z zaledwie pięcioma przedszkolami. Dziewięć było przygotowanych, ale wcześniej przed urzędnikami, którzy mieli przeprowadzić akcję zamiany organu prowadzącego… pojawiały się związki zawodowe i niestety, pozostało tylko owych pięć przedszkoli. Do sparawy pzredszkoli zapewne wrócę, albo może zrobi to pan prezydent. Szkoły na obrzeżach tylko będzie można uratować w sposób, o którym napisałam, a więc poprzez zakładane fundacje, które będą je przejmowały. O korzyściach takich operacji można się juz przekonać tam, gdzie zostały przeprowadzone (w najbliższej okolicy na przykład w Wolbromiu). Szkoły pracują bez Karty Nnauczyciela ( i jest to możliwe!!). Nauczyciele pracują 24 godziny tygodniowo, dostają zróżnicowane pensje. Po prostu są maleńkimi firemkami, gdzie obowiązuje Kodeks Pracy a nie Karta Nauczyciela.  W Krakowie jest to sprawa bardzo pilna. Należy przygotować grunt do takich zmian. I to powinno się już dziać od przyszłego roku.