Polityka jak Big Brother

Zabrałam ze sobą, jak zwykle na dłuższe wyjazdy, bardzo dużo prasy i książek. I jak to zwykle bywa, z większą częścią nieprzeczytanej literatury wracam do Polski. Jest to jednak silniejsze ode mnie. Mogę zapomnieć wiele rzeczy (i tak się zwykle dzieje), ale nie zapominam o "czymś do czytania". I w związku z tym jestem przygotowana do "czekań". W samolocie, na dworcu, na przystankach, przed snem etc. Moje zapasy literaturowe przy zapasach mojego męża – to prawie nic. On ma zapasy na co najmniej parę lat podróżowania. Tak było i ty razem. Kiedy zobaczyłam, obok naszych ubrań i kosmetyków, literaturę ( w tym i przewodniki – 3 bardzo ciężkie książki !!) moją i szanownego małżonka – osłupiałam. Mniej więcej ważyło to wszystko razem około 4- 5 kilogramów.  Ale jaki jest związek z podróżówaniem, literaturą i polityką? Tym razem następujący:w jakieś zaległej starej gazecie (a może w którymś z tygodników) przeczytałam tekst o byłych uczestnikach wszystkich edycji polskich programu Big Brother. Wspominają oni swoją "popularność" w czasie emisji programu i sławę , jakiej doświadczyli po nim. Wydaje się, że jest to dokładnie taka sama gra, jak polityka i uczestniczenie w niej. Najpierw jest gra w wybory, potem niekiedy bywa, że się  wygrywa i dostępuje się z tym związanych przywilejów: różnych, w zależności od tego, co się wygrało. Wszystko jest oparte  na pewnym rodzaju eksybicjonizmu. Coś za coś. Pozory mocy, władzy, własnego potencjału. A potem chwila, kiedy na ciebie nie zagłosują. I cała grupa wyautowanych polityków. W artykule przeczytałam, że dla uczestników Big Brother, życie po programie już nie było takie, jak przed nim. Coś się zmieniło w ich osobowościach. A co jest z osobowościami byłych polityków po tym, jak ich się wyrzuca z programu?