Z impetem w Nowy Rok

No i coś się skończyło a coś się zaczęło. Starzeję się, czego jednym ze symptomów jest i to, że coraz mniej nie znoszę zabaw sylwestrowych, a wręcz odwrotnie: zaczynają sprawiać  mi przyjemność. Ba, wczoraj ruszyłam w tańce z lekkim bólem kregosłupa, który dzisiaj, po sylwestrowych tańcach ustapił. Jaki z tego wniosek?  Balować należy zdecydowanie intensywniej. A dlaczego ruszyłam z impetem do pisania bloga (zresztą zaczyna się piąty (!!) rok pisania pamiętniczka), ponieważ w drodze na poranne bieganie z psem usłyszałam wiadomości w radiu. A tam powiedziano dwie rzeczy, które mnie rozsierdziły: po pierwsze (cytuję chyba dosłownie) pani redaktor powiedziała, że rząd musi uczynić oszczędności, a więc podnosi VAT (!!??) Boże mój, pomyślałam, jak milony mieszkańców naszego kraju, co za bzdury, oszczędności polegają na podnoszeniu podatków! Druga wiadomość: pani minister pracy zawiadomiła nas (i tu nie przytoczę dokładnie), że ludzie po 50 roku życia powinni przejść na emeryturę ustepując miejsca młodszym. Podała nawet przykład brzmiący mniej więcej tak: jeśli miałabym przyjąć do pracy dwudziestosześciolatka, który ma do spłacenia kredyt we frankach szwajcarskich i pięćdziesięciolatka – to wiadomo, co bym zrobiła. Tak powiedziała pani minister. Nie wiem, czy ten piędziesięciolatek też miał kredyt, czy nie. Tego nie usłyszałam.  Pani minister jednoznacznie sugerowała w opisanym przypadku przyjęcie dwudziestosześciolatka (!) Jesteśmy krajem, w którym mamy najmłodszych emerytów i największą ilość rencistów. Niedawno mówiono o programach europejskich “50+”, a teraz znów jest odwrotnie. To może tak, jak z tym oszczędzaniem: oszędzamy podnosząc podatki, a także odsyłając na emerytury tudzież bezrobocie 50- latków. Eh, chyba coś się chrzani, albo ktoś chrzani. Alleluja i do przodu!!