Szefowa zarządu rady radia RDC postanowiła zwolnić dziennikarkę Elizę Michalik. Nie słucham regularnie radia RDC. Wiem jednak, że wydarzyło się tam coś fantastycznego – radio ze znikomą słuchalnością – stało się bardzo popularne. Podniosło słuchalność o 100 procent. Zainteresowała mnie jednak inna sprawa: Elizę Michalik, której nie znam i chyba parę razy słyszałam jej audycje zwolniono z powodu, który stał się inspiracją do dzisiejszego wpisu.
” Usłyszałam, że jestem osobą o zbyt wyrazistych poglądach i że współpraca z kimś tak wyrazistym okazała się w publicznym radiu nieudanym eksperymentem – mówi „Wyborczej” Eliza Michalik.
Zwolniono człowieka za „zbyt wyraziste poglądy”. I pomyślałam sobie, że w dziwnym kierunku zmierza świat. Może to jest ten „postmodernistyczny kogel-mogel”, kiedy wszystko ze wszystkim się łączy. Nie ma rozróżnień, wszystko jest wymieszane, a więc żadne, nijakie. Dość często słyszę i ja, że jestem człowiekiem o „zbyt wyrazistych poglądach”. Odsuwa się mnie od wielu nominacji, nie biorę udziału w rozwiązywaniu wielu zadań (z którymi świetnie bym sobie poradziła), ponieważ „jestem człowiekiem o „zbyt wyrazistych poglądach”. Premiuje się więc brak poglądów, lub, jak chcą to określić niektórzy „otwartość na wiele poglądów”. Hm…Właściwie trudno cokolwiek powiedzieć.
Może więc zwołać wszystkich ludzi mających „zbyt wyraziste poglądy” (bez względu na to, jakie one są, ale że są zbyt wyraziste) i oświadczyć światu, że jeszcze jesteśmy: odważni, mający i poglądy i odwagę, aby je przeanalizować i nie wstydzić się głosić.
Wśród nas są i tacy, którzy mają odwagę (która nas charakteryzuje) przyznać się do tego, że poglądy należy zweryfikować, niekiedy przemodelować etc. Ale poglądy te mamy. Mamy.
