Kraków i osoby niepełnosprawne

Kraków nie jest miastem bardzo przyjaznym dla osób niepełnosprawnych. Przy wielu remontach ulic (a teraz jest ich w Krakowie mnóstwo) nie stosuje się praktyki, dla mnie oczywistej, to znaczy konsultacji z osobami niepełnosprawnymi i starszymi. Przed zatwierdzeniem projektu powinny się odbywać takie konsultacje, a się nie odbywają. Wystarczyłoby zapytać, czy projekt zawiera elementy utrudniające życie człowieka niepełnosprawnego i starszego. Wysyłam właśnie interpelację do pana prezydenta w sprawie ulicy Długiej. Rozmawiałam na swoim dyżurze w radzie miasta z ludźmi, którzy mówili, że remont ulicy Długiej nie został poprzedzony konsultacjami z nimi i że będą mieli problemy z poruszaniem się po ulicy. Sprawa wydawałaby się prosta, mechanizm powinien byc stosowany obowiązkowo i się go, niestety,  nie stosuje. Podpowiadam więc: pod każdym projektem remontu ulicy powinna się znajdować opinia środowisk osób niepełnosprawnych i starszych. I tego należałoby przestrzegać. 

Autor

jantos

Moje życie zawodowe jest z pracą ze studentami. Ukończyłam dwa fakultety, ale już pod koniec drugiego rozpoczęłam pracę na uczelni (najpierw na AGH, potem przez 40 lat na Uniwersytecie Jagiellońskim). Ale także przez 23 lata prowadziłam działalność gospodarczą, byłam członkiem prezydium Izby Przemysłowo - Handlowej w Krakowie ; przez 22 lata byłam radną Krakowa (wiceprzewodniczącą Rady Miasta, a potem przez dwie kadencje przewodnicząca Komisji Kultury)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *